Մեհմեդ Աքիֆ Էրսոյի Չանաքքալե բանաստեղծությունը .. «Ես բազմիցս եմ լսել այն, բարի գալուստ ձեզ համար»

ՉԱՆԱԿՔԱԼԵԻ ՆԱՀԱՏԱԿՆԵՐԻՆ

Ի՞նչ է այս նեղուցի պատերազմը: Դուք ունե՞ք կողակից այդ աշխարհում:
Ամենախիտ բանակներից չորս-հինգը բեռնվում են
Դեպի Մարմարա՝ բլրի վրայով ճանապարհ գտնելու համար
Մի փոքրիկ երկիր, որը շրջապատված է բազմաթիվ նավատորմերով:
Ինչ անամոթ վախ, որ հորիզոնները փակ են
Որտե՞ղ - այն դաժանությամբ, որը նա ցույց տվեց «սա եվրոպացի է»:
Ստիպում է ասել՝ գիշատիչ, զգացմունքային բորենիների կլաստեր
Եթե ​​կա, այն եկել է բաց խուց կամ վանդակ։
Հին աշխարհ, Նոր աշխարհ, բոլոր մարդիկ
Ավազի պես եռում է, Արդյո՞ք Ապոկալիպսիսն է, իսկական Ապոկալիպսիսը:

-

Քո առջև կանգնած են աշխարհի յոթ կլիման,
Դուք նայում եք Ավստրալիային Ավստրալիայի հետ:
Դեմքերը տարբեր են, լեզուներ, մաշկը՝ գունավոր,
Մի պարզ դեպք կա. Դաժանությունները հավասար են.
Ոմանք հինդու են, ոմանք մարդակեր են, ոմանք՝ չգիտեմ ինչ դժոխք:
Գիտեք, այս խայտառակ ներխուժումը նույնպես բռնակալություն է։
Օ՜, չկա՞ այդ քսաներորդ դարը, այդ ազնիվ արարածը։
Անկախ նրանից, թե որքան ֆավորիտ ունի, նա իսկապես թշվառ է:
Նա փսխեց՝ ամիսներ շարունակ Մեհմեդչիքի առաջ կանգնելով,
Նա անամոթաբար մարիխուանան թափել է փորը.

-

Եթե ​​նույնիսկ դիմակը չպատռվեր, միեւնույն է, այդ դեմքը մեզ ցավ կպատճառեր։
Քաղաքակրթություն կոչվող նենգ իրականությունն անամոթ է։
Հետո կործանման պատճառը անիծյալի մեջ
Նրանք այնքան մեծ են, որ նրանցից յուրաքանչյուրը ոչնչացնում է մի կտոր ունեցվածք։
Դրսից եկած դրդապատճառները պատառոտում են հորիզոնը,
Երկրաշարժերը ցնցում են միտքը Բերիից,
Ռումբի կայծակն իջավ նրա ուղեղից և ամեն խրամատ,
Այդ առյուծդ մարում է կրծքիդ։
Հազարավոր կոյուղիներ՝ դժոխքի պես հողի տակ,
Հարյուրավոր տղամարդիկ այրվել են յուրաքանչյուր արտանետվող կեղտաջրերից:

-

Երկինքն իջեցնում է մահը, երկիրը ժայթքում է մահով,
Ինչ սարսափելի ձնաբուք է, մարդկային բեկորները քշվում են:
Գլուխ, աչք, միջքաղաք, ոտք, ձեռք, ծնոտ, մատ, ձեռք, ոտք
Այն առատորեն թափվում է լեռնաշղթաների ու ձորերի վրա։
Զրահ հագած այդ վախկոտ ձեռքերը ցրվում են,
Կայծակի հեղեղներ, կրակի հեղեղներ։
Կրակը տալիս է բաց կրծքերին,
Անթիվ ինքնաթիռներ, որոնք ճանապարհորդում են երամներով:
Փամփուշտներ, որոնք ավելի հաճախ են անձրևում թնդանոթի գնդակներից, քան թնդանոթներից
Դիտեք, թե ինչպես է հերոս բանակը ծիծաղում այս սպառնալիքի վրա.

-

Նա չի ուզում պողպատե կրկնություններ, ոչ էլ զսպող թշնամի,
Հնարավո՞ր է ձեր կրծքից խլել հավատի շերտերը։
Ո՞ր ուժն է կործանելու նրան, անիծյալ։
Քանի որ դա աստվածային հաստատությունն է, տեքստը ամրացումն է:
Ամրացված դիրքերը գրավված են,
Արհեստական ​​մարդկությունը չի կարող կասեցնել մարդու վճռականությունը:
Այս կրծքերը Հուդայի հավերժական սահմանն են
Ասեց՝ իմ սուն-ի բեդին է, մի տրորիր։
Ասիմի սերունդն էի ասում։ Ճշմարտության սերունդներ,
Դե, նա իր պատիվը չի ոտնահարել, չի խախտի։

-

Նահատակվածի մարմինը, նայիր սարերին, քարերին,
Եթե ​​այդ խոնարհումը չլիներ, աշխարհը չէր խոնարհվի։
Նրա վրա կրակել են և պառկել մաքուր ճակատին,
Ո՜վ Տէր, ի՜նչ արևներ մայր են մտնում կիսալուսնի համար։
Ա՜խ, էս հողի համար գետին է ընկել, զինվոր։
Եթե ​​նախնիները երկնքից իջնեին ու համբուրեին այդ մաքուր ճակատը, արժեր։
Որքան մեծ ես դու, որ քո արյունը փրկում է Թավհիդին,
Բեդրի առյուծները միայն այս փառավոր էին։
Ո՞վ պիտի փորի մի գերեզման, որը քեզ համար շատ նեղ չի լինի։
«Եկեք ձեզ թաղենք պատմության մեջ»: Եթե ​​ասեմ՝ չեք տեղավորվի։
Այդ գիրքը բավարար չէ այն ամբողջ գրականության համար, որը դուք շռայլել եք դրա վրա,
Միայն հավերժությունը կարող է բավարարել քեզ:

-

Եթե ​​ես Քաաբան կանգնեցնեմ ձեր գլխին, ասելով «սա քար է»,
Եթե ​​նույնիսկ լսեմ իմ հոգու հայտնությունը, կարող եմ այն ​​փոխանցել:
Հետո, եթե ես վերցնեմ երկինքը, Ռիդայի պատվով,
Եթե ​​ես քեզ տանեմ քո արյունահոսող սարկոֆագը՝ իր բոլոր պարգևներով,
Նոյնիսկ եթէ սրբավայր հասնիմ իր էբրի-ի նիսան բաց, առաստաղը
Եթե ​​այնտեղից յոթ լամպերով անցնեմ Սյուրեյյայի մոտ։
Դուք արյան մեջ եք այս ջահի տակ
Եթե ​​ես քեզ մոտ բերեմ լուսնի լույսը, երբ դու գիշերը պառկած ես
Եթե ​​ես քեզ ստիպեմ սպասել մինչև հարությունը Տյուրբեդարինի նման
Եթե ​​ես լուսավորեմ քո ջահը օրվա լուսաբացին,
Եթե ​​ես թափահարում եմ քողածածկ մավրիտանական երեկոները ձեր շահի համար
Չեմ կարող ասել, որ կարող էի նորից ինչ-որ բան անել քո հիշողության մեջ։

-

Դու ես, որ կործանեցիր վերջին արդար ժողովրդի վիճակը,
քո երգի ամենասիրելի սուլթանը՝ Սալադին
Դու Քըլըչ Արսլանի նման հանդիպում անցկացրիր, երկրպագու
Դուք, որ շրջապատում եք իսլամը և խեղդում այն, հիասթափված եք
Դու կոտրեցիր ու փշրեցիր կրծքիդ վրայի երկաթե շրջանակը
Դու, ում անունը քո հոգու հետ է ճամփորդում
Որթատունկի մեջ թաղվես, կհեղեղես, ավա՜ղ։
Այս հորիզոնները ձեզ չեն գա, այս ջիհադը ձեզ չի տանի:
Ո՛վ նահատակի որդի, ինձնից նահատակ մի՛ խնդրիր։
Մարգարեն կանգնած է ափը բաց քո առաջ...

-

սպառնալիք՝ կուտակում
sun-i beser՝ պատրաստված մարդու կողմից
հորդել.լցնել դեպի վարարել
iclal՝ ուժ և ուժ